افلاطون
اگر هنرمندان را بنگرید می بینید که از آنان کسانی بلندآوازه تر شده اند که شاگردی مکتب عشق را کرده اند و آن کس که دستش به دامان عشق رسید در تاریکی و گمنامی فرو نمی غلتد.
فریدریش نیچه
آن کس که از اساس آموزگار باشد، تمام امور را تنها در رابطه با شاگردانش جدی می پندارد، حتی خودش را.
بنجامین فرانکلین
تجربه مدرسه ای است که دانش آموزان خود را با بهایی گران بار می آورد.
افلاطون
آنچه سبب شود که نیستی صورت هستی به خود گیرد، آفرینش و خلاقیت است. از این رو همه هنرها آفریدن است و استادان و هنرمندان همه خلاق و آفرینش گرند.
آرتور شوپنهاور
شعبده ها تنها برای یک بار دیدن جالب هستند و پس از آن تاثیر خود را از دست می دهند و دست استاد شعبده رو می شود.
آرتور شوپنهاور
یک دانشمند میانه حال با هدف تسلط بر تدریس و تالیف به مطالعه می پردازد. سر او به معده و روده هایی می ماند که غذا بدون هضم شدن از آنها عبور می کند.
آنتونی رابینز
چنانچه می‌خواهید در هر کاری به مهارت، چیرگی و استادی برسید، می‌بایست به درستی بدانید چه می‌خواهید و دریابید که برای دستیابی به آن، به چه چیزی نیاز دارید.
یوهان ولفگانگ فون گوته
من از هیچ مکتبی پیروی نمی کنم، از هیچ استادی چاپلوسی نمی کنم... دیوانه ای هستم که قایقم را خود هدایت می کنم.
فریدریش نیچه
فراموش نکنیم که استادان نثر تقریبا همیشه، خواه در میان همگان یا تنها برای نزدیکان خود، شاعر بوده اند. در حقیقت تنها از دریچه شعر است که می توان نثری خوب نوشت.
میلان کوندرا
از زمان کودکی، پدر و آموزگار مدرسه برای ما تکرار می کنند که خیانت، نفرت انگیزترین چیزی است که می توان تصور کرد. اما خیانت کردن چیست؟ خیانت، از صف خارج شدن و به سوی نامعلوم رفتن است.
آرتور شوپنهاور
کسی که دارای سمت استادی است در طویله غذا می خورد که بهترین مکان برای حیوانات نشخوارگر است. اما کسی که غذای خود را در دستان طبیعت می یابد در مراتع آسوده تر است.
فریدریش نیچه
بدترین پاداش یک استاد این است که دانشجویانش تا ابد شاگرد وی باقی بمانند.
فرناندو پسوآ
من به استادهایی که حتا نمی توانند ناظم مدرسه شوند بدبین هستم.
گالیلئو گالیله
آموزگاران در را باز می کنند، اما این تویی که باید وارد شوی.
فریدریش نیچه
آن کس که همیشه شاگرد باقی می ماند، زحمت های آموزگارش را به خوبی جبران نمی کند.
فریدریش نیچه
استادان درجه دو با نزدیک شدن پایان کار عصبی می شوند و نمی توانند با آن غرور و تعادل آرامی که برای مثال خلیج "ژنوا" در پای کوه "پور توفینو" به دریا فرو می ریزد، کار خود را به پایان رسانند.
فریدریش نیچه
بدترین آموزگار آن است که شاگردانش تا ابد شاگرد باقی بمانند.
