غزل شماره ۱۸۸: مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

معنی

 1- آن یاوه گو سبب وارستگی و عشق ورزیدن، به من طعنه می زند. او کسی است که به رموز عالم غیب نیز اعتراض می کنند.

 ٢- تو به کمال سر محبت من بنگر نه زشتی گناهم زیرا کسی که از هنر عشق بی خبر است، به عیب و نقص عاشق می نگرد.

 ٣- زمانی بوی عطر حوری بهشتی به مشام می رسد که خاک میکده ما را عطر گریبان خود سازد.

 ۴- غمزه و کرشمه ساقی چنان راه اسلام را می زند که حتی صهيب نیز می تواند از نوشیدن می، اجتناب کند. 

5- پذیرفتن صاحبدلان تنها کلید دست یافتن به گنج خوشبختی است، نباید کسی در این نکته، دچار شک و تردید شود.

6- چوپان وادی ایمن (حضرت موسی «ع») زمانی به مقصود خود خواهد رسید که چند سال از جان و دل در خدمت شعیب (خطیب الانبياء و پدرزن موسی) تلاش کند.

7- قصه سرگذشت حافظ آنگاه که از دوران جوانی و پیری خود یاد کند، باعث می شود از چشم، خون گریسته شود.
 

تفسیر اول فال

انسان زمانی به موفقیت و مراد خود می رسد که در این راه زحمت بسیار کشیده باشد. تو نیز اگر می خواهی به سعادت برسی هیچ شک و تردیدی به دل راه مده و بدان که وسواس و تردید عوامل بازدارنده و منفی هستند به سرزنشهای بی خبران توجهی مکن تا به کمال مطلوب
خود برسی.

تفسیر دوم فال

بیش از حد به هدف خود وابسته شده اید و به هر قیمتی می خواهید آن را به دست آورید، البته با سرعت عمل و پشتکار می توانید به اهداف خود دست پیدا کنید اما فراموش نکنید تا مهر تایید خداوند به کارهای شما زده نشود و به لطف او چشم نداشته باشید نمی توانید به سر منزل مقصود برسید.

رقیبان در کمین هستند و قصد پیشی گرفتن از شما دارند، باید هوشیار باشید. موردی سبب ناراحتی شما شده اما نباید امید خود را از دست بدهید، شکست مقدمه پیروزی می باشد.

فال حافظ جدید